Techniki termizacyjne - egzoksiężyc planety Ypsilon And B
Techniki termizacyjne - egzoksiężyc planety Ypsilon And B
T.S. T.S.
127
BLOG

Teoria akceleracji II (8) - setiologia

T.S. T.S. Nauka Obserwuj temat Obserwuj notkę 0

METODOLOGIA ODKRYĆ W NAUKACH
PRZYRODNICZYCH I ŚCISŁYCH

WIZJA ASTRONOMII PLASTYCZNEJ

Teoria akceleracji może być zastosowana w setiologii, czyli nauce o cywilizacjach kosmicznych. SETI to akronim w tłumaczeniu Search for ExtraTerrestrial Intelligence - poszukiwanie pozaziemskich cywilizacji. Wynika to zarówno z przedmiotów badań jak i podstawowych pojęć, którymi operują teoria akceleracji oraz setiologia. Co więcej, odkrycie setio-sygnału jest idealnym, w pełnym tego słowa znaczeniu, odkryciem akceleracyjnym.


8.1. AKCELERACJA JAKO SKŁADOWA CYWILIZACJI KOSMICZNEJ

Rozwój człowieka jest kategorią kosmiczną. Bowiem człowiek jako związany z życiem jest atomem, kwantem, cząstką cywilizacji kosmicznej. Jest więc częścią astronomii.

          Szczególne miejsce przypada tu twórczości - generatorowi rozwoju. Człowiek się rozwija, dokąd zmienia świat. Istnieją różne umiejscowienia człowieka w różnych kontekstach i obszarach świata - od rodziny, przez grupę społeczną, naród, stowarzyszenie wielonarodowe, obywatelstwo w świecie, w Układzie Słonecznym, Galaktyce itd. - temat ten jest obecny w astronomii setiologicznej. Wskazane jest realizowanie celów w tych odległych obszarach. Jest to zarazem umiejscowienie człowieka w kosmosie. Widać, więc, że już klasyczna psychologia mówi, że przeznaczeniem człowieka jest astronomia i badanie kosmosu - w jakiejkolwiek postaci. Z kolei związane  z twórczością pojęcie osobliwości - nieograniczonego rozwoju, umiejscawia człowieka w orbicie wybitnych osiągnięć. Jednak sama szczegółowa teza o związku psychologii i astronomii wymaga udowodnienia.

          Współczesny świat, globalny i planetarny, jest siecią, układem naczyń połączonych. Widać to na przykładzie ekonomii, czego dowodem jest np. giełda. Składowa mniejsza podłącza się jak żarówka do obwodu większego. W ten sam sposób Polska weszła do Unii Europejskiej. Drobne wahnięcia struktur społecznych np. w Grecji, Portugalii czy Hiszpanii od razu wpływają na świat. Uznawanie, że psychologia kosmiczna i teoria akceleracji w ujęciu oczywiście biograficzno-temporalnym (czyli jako nie osobowość a element epoki) nie należy do antropologii i cywilizacji kosmicznej to tak, jakby twierdzić, że Polska nie ma znaczenia dla świata. Podobnie tzw. drugi brzeg cywilizacji w postaci odkrycia Ameryki realizowały działania jednego człowieka - Krzysztofa Kolumba (współczesną postacią drugiego brzegu są odkrywane licznie obecnie planety pozasłoneczne). Tak jest z większością idei paradygmatycznych, niezbędnych składowych cywilizacji kosmicznej.

          Z problemem psychologia - astronomia jest jak z dylematem jednostka - świat. Dopóki istnieje tak zwana samotność, dotąd rozwiązanie podstawowego problemu kosmosu, życia, jest niemożliwe - jest to swoista kwadratura koła, antynomia, która bez odkrycia wyższego, ogólniejszego równania jest nierozstrzygalna. Z drugiej strony, odkąd człowiek (Człowiek) stał się istotą świadomą (np. naukowo), odtąd już niejako wszedł w kontakt z (setio)kosmosem. Zatem nauka o człowieku, a raczej o jego miejscu w świecie, może być elementem nauki o wszechświecie. Taka jest droga odkryć naukowych.

          Jeśli chodzi o same cywilizacje kosmiczne, został wypracowany ich wstępny model. W koncepcji cywilizacji kosmicznych Nikołaja Kardaszewa cywilizacja I stopnia, globalna, wykorzystuje energię planety (ma moc 1016 W); następna, II stopnia, jest związana z wykorzystaniem energii układu planetarnego i gwiazdy macierzystej (moc1027 W); kolejna, III stopnia, galaktyczna, eksploruje całą Galaktykę (moc 1038 W).

         Tutaj rozwój indywidualny i cywilizacji odbywa się zgodnie z tempem wykładniczym. Wiemy to na podstawie badań rozwoju gospodarczego świata.

8.2. JEDNOSTKI CYWILIZACJI KOSMICZNYCH

Dana dziedzina nauki bądź teoria staje się dojrzałą dziedziną wiedzy, odkąd staje się uniwersalna, interdyscyplinarna i operująca tzw. określoną walutą pojęciową związaną z jednostkami.

          Tak było np. z impaktologią, geologią historyczną, która uformowała całość złożoną z różnych poddziedzin, takich jak sejsmologia, geomorfologia, planetologia, meteorytologia i część biologii. Tutaj od szczegółu do pojęć ogólnych istnieją elementy tworzące tę naukę. Podobnie jest z miarą, jednostką geologii impaktologicznej, operującą pojęciem jednostki energii, jaką niesie w sobie dany obiekt. I tak na przykład asteroida lub kometa, która uderzyła w Ziemię 65 mln lat temu, niosła energię ok. 100 mln megaton trotylu, powodującą takie a nie inne rozmiary skutków (np. krater o głębokości kilkudziesięciu i średnicy 100-200 kilometrów). Podobnie jest z biologią, która czeka na uniwersalizm (znamy jak dotąd jeden rodzaj życia - ziemski).

          Tak samo jest z setiologią (tu niejako odwrotnie, bo chodzi o konstruktywne działanie). Jej walutą mogą być jednostki energii, waty (W), jednak lepiej jest wyrażać to w pojęciach, terminach charakterystycznych dla inteligencji i potencjału twórczego danej cywilizacji, czyli w czymś co wiąże się z twórczością. Chodzi  przecież o dojrzałość technologiczno-kreatywną danej społeczności planetarnej, sumaryczny potencjał jej dokonań myślowo-wytwórczych i osiągnięć oraz dorobek. Zarazem jednostka ta zapewniłaby wewnętrzną interdyscyplinarność, uniwersalizm obejmujący różne jakościowo cele i rezultaty produktów oraz kategorie działalności na różnych poziomach tej cywilizacji. Zarazem jednostka ta byłaby porównywalna, mieściła się w nauce i gospodarce społeczeństwa ziemskiego.

          Dlatego można tu wprowadzić jednostkę (walutę) 1 punktu, równego 1/23000 ≈ 4,348 x 10-5 odkrycia (odkrycie = Nagroda Nobla), lub wartości ok. 0,33 publikacji artykułu, wartości ok. 0,002 publikacji książki lub wartości ok. 40 tekstów, oraz szczególną jednostkę, odkąd wpływ znaczącej osoby byłby bardziej zauważalny, np. na krzywej wydajności, wartości cywilizacji w zależności od czasu (w latach), równą 5000 punktów. Można to też wyrazić w jednostkach finansowych, ale te zmieniają się czasowo oraz przestrzennie - są różne w różnych składowych i momentach dziejowych państw cywilizacji ziemskiej. Tu (przy średniej wartości Nagrody Nobla = 0,5 x 106 USD) 1 punkt ma wartość finansową równą 0,217 x 102 USD.

          Powyższy tok myślenia (jednostki) jest niesprzeczny z intencją tzw. teorii systemów żywych Jamesa Millera, zaproponowaną przez A. A. Harrisona w książce "Kontakt. Odpowiedź ludzkości na odkrycie cywilizacji pozaziemskiej".

 

8.3. (HIPER)AKCELERACYJNA KALIBRACJA WARTOŚCI TWÓRCZYCH

Dla problemu akceleracji, hiper-akceleracji i kalibracji oceny twórczości można oprzeć się na pewnej podstawie - wartości i wkładzie pracy w przeciętną "szeregową" publikację. Miałaby więc ona wartość 3 - 18 pu (punktów).

          Idąc tym śladem, można przytoczyć inne osiągnięcia twórcze. A więc: publikacja książki - 300-3600 pu, matura - 60, magisterium - 100, doktorat - 120. W obszarze odkryć jest to następujące: Nagroda Nobla - 23000 pu, odkrycie nowej komety - 700, wynalazek radioteleskopu (G. Reber) - 8000, doświadczenie magdeburskie (O. v. Guericke) - 1800, prawo Dopplera - 14000, wykres Hertzprunga - 8000, odkrycie pierwszych egzoplanet (A. Wolszczan) - 18000, odkrycie przerwy w pierścieniu Saturna (J. Encke) - 2800, matematyka Euklidesa - 16000 itd.

          Powyższa kalibracja mogłaby być zupełnie inna. Tu chodzi jedynie o przykład.

 

8.4. (HIPER)CYWILIZACJE PUNKTOWE

Myślenie twórcze, punktowe zrodziło się wraz z rozwojem kultury i cywilizacji na Ziemi, nasilając się wraz z kolejnymi poziomami cywilizacji kosmicznej (zwłaszcza w XIX-XX i XXI w.). Rolnictwo i życie osiadłe zapoczątkowały kreatywność technologiczną, era przemysłowa (rewolucja naukowo-techniczna od ok. XVIII w.) jeszcze to nasiliła, co jeszcze bardziej zostało spotęgowane w erze kosmicznej (której początek można łączyć z tzw. Trzecią Falą A. Tofflera). Cywilizacja łączy się z większą ilością tzw. wolnego czasu (to wraz z dobrobytem kultury greckiej wystąpiło na wielką skalę). W epoce Antyku (od ok. VII w. p.n.e. do ok. I-II w. n.e.) rozwinęła się nauka, filozofia, inżynieria, kultura humanistyczna.

          To najprawdopodobniej w stopniu jeszcze bardziej nasilonym występuje w setiocywilizacjach. Tu można mówić wręcz o hipertwórczości (i hiperpunktacji), gdyż innowacje łączą się z poziomem cywilizacji - istniejące kosmiczne kultury prawdopodobnie w największym stopniu rozwinęły właśnie technikę. I można sądzić, że będą to kultury związane z astronomią.

 

8.5. TEMAT TWÓRCZOŚCI KOSMICZNEJ - NIEZBĘDNY OBSZAR ROZWAŻAŃ

W zasadzie idea punktacji twórczej łączyłaby się, jak sama nazwa wskazuje, z twórczością, kategorią mniej zaawansowaną ewolucyjnie w stosunku do przyrody, a tym bardziej astronomii. Jednak tak nie jest. Punkt jako taki w obecnym wyżej rozumieniu nie jest walutą psychologii kosmicznej, a astronomii, tak jak temat setiocywilizacji nie należy do psychologii a wiedzy o kosmosie. Dlatego można tu mówić o wartościach (i odpowiadającej im punktacji twórczej) kosmicznych w znaczeniu mających orientację, związek z funkcjonowaniem wobec kosmosu i w kosmosie. Z drugiej strony należy do cywilizacji kosmicznej każdy przejaw, obraz życia ziemskiego (związany np. z jej kulturą, zwłaszcza ludzką), mogący być wizerunkiem Ziemi, takim jakim jest przesłanie do pozaziemskich istot umieszczone w sondzie Voyager.

 

Powyższy rysunek autora przedstawia jedno z wyzwań, idei i celów świata - eksplorację kosmosu. Tu widać powierzchnię, formy życia i przyszłą obecność człowieka na księżycu odkrytej planety pozasłonecznej.

 

Techniki termizacyjne - egzoksiężyc planety Ypsilon And B

 

Tagi: ypsilon and b, akceleracja, seti

T.S.
O mnie T.S.

Zainteresowania: astronomia plastyczna

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Technologie